kekemelik

kekemeaileİlk olarak çocuğun konuşmasındaki takılma ve tekrarlamaları sorun edilmemelidir. Konuşma çocuk açısından ödüllendirici hale getirilmelidir. Aile, çocuğa iyi bir dinleyici olmak için elinden geleni yapmalıdır. Konuşmanın, aile ve çocuğun kişisel bir paylaşımı olması için aile elinden geleni yapmalıdır.

 

Ebeveynler konuşurken kendini çocukla paylaşmalıdır ki O da konuşurken kendisini ebeveynlerle paylaşsın!

Aileler Nasıl Yardımcı Olabilir?

Ebeveynlerin konuşması çocuğu her zaman etkiler. Bu yüzden de ailelerin çocuklarını uyarmak veya söylemelerinden ziyade kendi hareketleri ile örnek olmaları

, göstermeleri daha etkili olmaktadır. Bu yüzden ebeveynler sürekli endişelenmemelidir. Ailenin rahat ve sakin olması çocuğu da etkileyecek ve rahatlatacaktır.

Ebeveynlerin Kekemeliği Olan Çocuklarıyla Konuşurken, Şunlara Dikkat Etmeleri Yararlı Olabilir. (9 yaş altı için çok önemli)

  • Konuşurken zaman zaman duraklamalıdır,
  • Yavaş konuşulmalıdır,
  • Kısa -basit cümleler kurulmalıdır,
  • Çocuğun ilgisi olan konularda konuşulmalıdır.
  • Çocuğun özgüvenini artırıcı konuşmalar yapın. En basit davranışlarını onaylayın ve takdir edin. Ör.Eline sağlık ne güzel su veriyorsun gibi.
  • Konuşurken gözlerinin içine bakın çocuğunuzun. Göz teması çocuğun özgüveninin gelişmesine yardımcı olur. Ama göz temasından kaçınmak çocuğa acınacak bir varlık olduğu mesajını iletir.
  • Sürekli endişelenerek çocuğunuzun gelişimini yavaşlatmayın, bunun yerine kendinizin ve çocuğunuzun konuşmasını yavaşlatın.

Tüm aileler tarafından kekemeliğin bütünsel bir süreç olduğu unutulmamalıdır.
Ailelerin Yapmaması Gerekenler Bazen hiçbir şey yapmamakta yararlı olabilir.

Aileler aşağıdaki davranışları yapmamaya özen göstermelidir:

  • Konuşmayı düzeltmek, çocuğu ve konuşmasını sürekli kritize etmeyin
  • Ailenin diğer üyelerinin alaycı olması
  • Rahatla, Yavaş konuş şeklinde konuşmaya müdahale etmeyin.
  • Kısa cümleler kur! gibi uyarılarda bulunulmayın; göstererek, örnek olun.
  • Çocuğa şiddet,baskı uygulamayın,onu sıkıştırmayın.
  • Çocuğun kekemeliği ile ilgili yanında konuşmayın.

AİLE + BİREY + UZMAN YARDIMI=ÇÖZÜM

Çözümün gerçekleşmesi için yukarıdaki tüm öğelerin çaba sarf etmesi ve soruna ciddiyetle eğilerek sistemin bütünlüğünü koruması gerekmektedir.

Yararlanılan ve Önerilen Kaynaklar

  1. APA (1994) Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, Dördüncü Baskı (DSM-IV), Washington DC. 1994, Çev. E. Köroğlu, Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
  2. Atasoy Z, Şenol S (1998) İletişim bozuklukları. Psikiyatri Temel Kitabı, 2. Cilt, C Güleç, E Köroğlu (Ed), Hekimler Yayın Birliği, Ankara, s.1069-1078.
  3. Baker L (1990) Specific communication disorders.Psychiatric Disorders in Children and Adolescents, BD Garfinkel, GA Carlson, EB Weller (Ed), USA, WB SaundersCompany, s. 257-270.
  4. Paul R (1996) Disorder of Communication. Child and Adolescent Psychiatry, M Lewis (Ed), 2. Basky, USAWilliams and Wilkins, s.510-519.
  5. Öztürk M (1994) Çocukluk Çağı Ruhsal Sorunları ve Bozuklukları. Ruh Sağlığı ve Bozuklukları, 5. Baskı, MOÖztürk (Ed), Hekimler Yayın Birliği, Ankara, s.440-441.
  6. Pehlivantürk B (1996) Kekemelik. Katkı Pediatri Dergisi, 3(5) (Çocuk Ruh sağlığı ek sayısı): 803-811.
  7. Shames GH (1990) Disorders of fluency. Human Communication Disorders, GH Shames, EH Wiig (Ed), 3Baskı, 9. Bölüm, USA, Merrill Publishing Company.
  8. Eyüp KARA Odyoloji, Konuşma ve Ses BozukluklarıBölümü.Gazi Üniversitesi
  9. Hasip A.AYTUNA Kekemelik ve Ted. Metotları MİLLÎ EĞİTİM BASIMEVİ-İSTANBUL 1961